Η αυτοκτονία είναι η δεύτερη αιτία θανάτου μεταξύ των κοριτσιών ηλικίας 15-19 ετών. Ωστόσο, οι αυτοκτονίες μπορούν να προληφθούν. Στο παρακάτω βίντεο, μια μητέρα από την Ελβετία εξηγεί πώς το αντιμετώπισε, όταν η έφηβη κόρη της εκμυστηρεύτηκε πως είχε αυτοκτονικές ιδέες. Κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας, η μητέρα αναφέρει πώς η οικογένεια της αναζήτησε βοήθεια αλλά και την πολύτιμη υποστήριξη που τους βοήθησε να ξεπεράσουν αυτή τη δύσκολη στιγμή.
*Το βίντεο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της ετήσιας εκστρατείας “Κατάθλιψη: Ας μιλήσουμε” του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η οποία ξεκίνησε στις 10 Οκτωβρίου 2016. (Περισσότερα βίντεο της εκστρατείας εδώ: 3 Βίντεο για την κατάθλιψη στα πλαίσια της εκστρατείας “Κατάθλιψη: Ας μιλήσουμε”).
Κάθε χρόνο περίπου 800.000 άνθρωποι αφαιρούν τις ζωές τους και υπάρχουν περισσότεροι που διαπράττουν απόπειρες αυτοκτονίας. Κάθε αυτοκτονία είναι μια τραγωδία που πλήττει οικογένειες, κοινότητες και ολόκληρες χώρες και έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στους ανθρώπους που μένουν πίσω. Η αυτοκτονία εμφανίζεται καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής και ήταν η δεύτερη αιτία θανάτου μεταξύ των εφήβων από 15-29 ετών παγκοσμίως το 2015.
Οι αυτοκτονίες δεν συμβαίνουν μόνο σε χώρες υψηλού εισοδήματος, αλλά αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Στην πραγματικότητα, πάνω από το 78% των παγκόσμιων αυτοκτονιών το 2015, σημειώθηκε στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Ενώ η σχέση μεταξύ αυτοκτονικότητας και ψυχικών διαταραχών (ιδίως κατάθλιψης και διαταραχών χρήσης αλκοόλ) είναι καλά εδραιωμένη στις χώρες υψηλού εισοδήματος, πολλές αυτοκτονίες συμβαίνουν παρορμητικά σε στιγμές κρίσης με την κατάρρευση της ικανότητας για αντιμετώπιση των πιεστικών καταστάσεων της ζωής, όπως τα οικονομικά προβλήματα, η διάλυση σχέσεων ή χρόνιων πόνων και ασθενειών.
Επιπλέον, οι συγκρούσεις, οι καταστροφές, η βία, η κακοπoίηση ή η απώλεια και η αίσθηση απομόνωσης συνδέονται στενά με την αυτοκτονική συμπεριφορά. Τα ποσοστά αυτοκτονίας είναι επίσης υψηλά μεταξύ των ευάλωτων ομάδων που υφίστανται διακρίσεις, όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι αυτόχθονες λαοί, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και οι φυλακισμένοι. Μέχρι στιγμής, ο ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για αυτοκτονία είναι μια προηγούμενη απόπειρα αυτοκτονίας.
Η αυτοκτονία είναι ένα σύνθετο ζήτημα και συνεπώς οι προσπάθειες πρόληψης της απαιτούν συντονισμό και συνεργασία μεταξύ πολλών κοινωνικών τομέων, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της υγείας και άλλων τομέων όπως είναι η εκπαίδευση, η εργασία, η γεωργία, η επιχειρηματικότητα, η δικαιοσύνη, η νομοθεσία, η άμυνα, η πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να είναι ολοκληρωμένες και συνεκτικές καθώς καμία μεμονωμένη προσέγγιση δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο σε ένα ζήτημα τόσο περίπλοκο όσο είναι η αυτοκτονία.
Στίγμα και ταμπού
Το στίγμα, ιδιαίτερα γύρω από τις ψυχικές διαταραχές και την αυτοκτονία, σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι που σκέπτονται να αφαιρέσουν τη ζωή τους ή που έχουν προσπαθήσει να αυτοκτονήσουν δεν αναζητούν βοήθεια και επομένως δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται. Η πρόληψη της αυτοκτονίας δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς εξαιτίας της έλλειψης συνειδητοποίησης της αυτοκτονίας ως σοβαρού προβλήματος δημόσιας υγείας και του ταμπού σε πολλές κοινωνίες για ανοικτή συζήτηση. Μέχρι σήμερα, μόνο μερικές χώρες έχουν συμπεριλάβει την πρόληψη των αυτοκτονιών μεταξύ των προτεραιοτήτων τους στον τομέα της υγείας και μόνο 28 χώρες αναφέρουν ότι έχουν καταρτίσει μια εθνική στρατηγική πρόληψης της αυτοκτονίας. |
Ποιότητα των δεδομένων
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η διαθεσιμότητα και η ποιότητα των δεδομένων σχετικά με τις αυτοκτονίες και τις απόπειρες αυτοκτονίας είναι ανεπαρκείς. Μόνο 60 κράτη-μέλη διαθέτουν σημαντικά καταχωρημένα δεδομένα καλής ποιότητας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα για την εκτίμηση των ποσοστών αυτοκτονίας. Το πρόβλημα των δεδομένων θνησιμότητας κακής ποιότητας δεν παρουσιάζεται μόνο στην αυτοκτονία, αλλά δεδομένης της ευαισθησίας της αυτοκτονίας – και του γεγονότος πως η αυτοκτονική συμπεριφορά θεωρείται παράνομη σε ορισμένες χώρες – είναι πιθανό πως η ανεπαρκής καταγραφή και η εσφαλμένη ταξινόμηση να αποτελούν τα μεγαλύτερα προβλήματα όσον αφορά την αυτοκτονία σε σχέση με τα άλλα αίτια θνησιμότητας. Απαιτείται βελτιωμένη παρακολούθηση των αυτοκτονιών και των απόπειρων αυτοκτονίας για αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης της αυτοκτονίας. Οι διακρατικές διαφορές στις μορφές αυτοκτονίας και οι μεταβολές των ποσοστών, των χαρακτηριστικών και των μεθόδων αυτοκτονίας υπογραμμίζουν την ανάγκη κάθε χώρας να βελτιώσει την πληρότητα, την ποιότητα και την επικαιρoποίηση των δεδομένων που αφορούν την αυτοκτονία. Αυτό περιλαμβάνει την ουσιαστική καταγραφή των αυτοκτονιών, των μητρώων των νοσοκομείων αναφορικά με τις απόπειρες αυτοκτονιών και των αντιπροσωπευτικών ερευνών σε εθνικό επίπεδο που συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τις αυτο-αναφερόμενες απόπειρες αυτοκτονίας. |
Πηγή: who.int.
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr