Το θέατρο, πολύ πέρα από την αισθητική του διάσταση ή τον ρόλο του ως καλλιτεχνικό προϊόν, συνιστά έναν από τους πιο δυναμικούς μηχανισμούς διαμόρφωσης της ανθρώπινης εμπειρίας. Η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της θεατρικής πράξης, η προσωπική εμπλοκή των συμμετεχόντων και η ιδιαίτερη δυναμική της βιωματικής μάθησης διαμορφώνουν ένα πλαίσιο όπου ο καθένας μπορεί να αναστοχαστεί, να εκφράσει και να διερευνήσει τις εμπειρίες του. Σε αυτό το περιβάλλον, το θέατρο λειτουργεί ως εφαλτήριο προσωπικής ενδυνάμωσης και κοινωνικής επικοινωνίας, ιδιαίτερα για όσους ανήκουν σε ομάδες που αντιμετωπίζουν αυξημένες δυσκολίες ή βρίσκονται σε μεταβατικές φάσεις της ζωής τους.
Τα τελευταία χρόνια, η συστηματική αξιοποίηση θεατροπαιδαγωγικών και δραματοθεραπευτικών προσεγγίσεων ανέδειξε με πειστικό τρόπο τη συνεισφορά του θεάτρου σε θέματα ψυχικής υγείας, πρόληψης και αποκατάστασης. Μέσα από πρακτικές όπως το “Θέατρο του Καταπιεσμένου” του Augusto Boal, το ψυχοδράμα ή τις διάφορες μορφές θεατρικής εμψύχωσης, οι συμμετέχοντες μπορούν να προσεγγίσουν τα προσωπικά και συλλογικά τους βιώματα, να τα αναπλάσουν δημιουργικά και να ενισχύσουν τον τρόπο έκφρασής τους και την αυτοπεποίθησή τους.
Στη σύγχρονη εποχή, οι θεατρικές τεχνικές αξιοποιούνται σε πλήθος πλαισίων, από σχολικές τάξεις και θεραπευτικά κέντρα έως κοινοτικά προγράμματα και δράσεις ευαισθητοποίησης, αναδεικνύοντας έμπρακτα τη δυναμική του θεάτρου στην ενίσχυση της ενσυναίσθησης, της ομαδικότητας και της κοινωνικής συνοχής. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η συμβολή του θεάτρου στην πρόληψη και αντιμετώπιση ψυχολογικής ή άλλης μορφής κακοποίησης, καθώς παρέχει ένα ασφαλές πλαίσιο έκφρασης, δοκιμής ρόλων και διαλόγου με απώτερο στόχο τη πιο ουσιαστική κατανόηση και παρέμβαση. Παράλληλα, η τεχνολογική πρόοδος επιτρέπει τη διαρκή ανανέωση των θεατρικών πρακτικών. Οι σύγχρονες θεατρικές σπουδές συνομιλούν πλέον ουσιαστικά με τα ψηφιακά μέσα, οδηγώντας στη δημιουργία υβριδικών μορφών θεάτρου που διευρύνουν τα όρια της συμμετοχής και της επικοινωνίας. Η αξιοποίηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων καθιστά εφικτή τη διασύνδεση ανθρώπων με διαφορετικές αφετηρίες και εμπειρίες, διευκολύνοντας την εξ αποστάσεως φοίτηση και ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή εμπειριών και ιδεών σε διεθνές επίπεδο.
Όλα αυτά τα ζητήματα, καθώς και πολλά ακόμη που αφορούν τις θεραπευτικές, εκπαιδευτικές και κοινωνικές διαστάσεις του θεάτρου, αποτελούν αντικείμενο συστηματικής μελέτης και εμβάθυνσης στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Το πρόγραμμα παραμένει σταθερά προσανατολισμένο στις απαιτήσεις της εποχής και προσφέρει τρεις κατευθύνσεις σπουδών: (α) Επιβίωση του αρχαίου δράματος, (β) Θεατρική αγωγή και (γ) Υποκριτική και σκηνοθεσία. Η δομή του προγράμματος συνδυάζει τη θεωρητική κατάρτιση με την πρακτική εφαρμογή, εξοπλίζοντας τους υποψήφιους φοιτητές και φοιτήτριες με τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται στη σύγχρονη αγορά εργασίας, στην εκπαιδευτική πράξη και στην κοινωνική παρέμβαση.
Για το ακαδημαϊκό έτος 2025-2026 παρέχεται σημαντική έκπτωση στα δίδακτρα (περίπου 37%), προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η προσβασιμότητα και η συμμετοχή όλων όσοι επιθυμούν να εμβαθύνουν στον χώρο των θεατρικών σπουδών. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι το συγκεκριμένο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα υπήρξε το πρώτο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών που προσφέρθηκε από δημόσιο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και ένα από τα πρώτα στην Ευρώπη, με εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως φοίτηση στο πεδίο των θεατρικών σπουδών.
Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να υποβάλουν την αίτησή τους έως τις 9 Ιουνίου 2025 (https://admissions.ouc.ac.cy/admissions).
Αναλυτικές πληροφορίες για τη δομή και τις Θεματικές Ενότητες του προγράμματος διατίθενται στην ιστοσελίδα
https://www.ouc.ac.cy/index.php/el/studies/programmes/master/master-tsp-2.
Discover more from socialpolicy.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
