Τομπέα Ελένη – Ποια είναι η σχέση μεταξύ των Social Networks και της μοναξιάς; Το παρακάτω βίντεο είναι εμπνευσμένο και βασισμένο στο βιβλίο της Sherry Turkle “Alone Together” και στο άρθρο του Δρ Υair Αmichai-Ηamburger “The invention of being lonely”.
Παραδεχόμαστε πλέον όλοι πως η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Η χρήση του διαδικτύου εκτός από τα οφέλη, κυρίως πρακτικά λόγω της απλότητας και της ταχύτητας με τις οποίες διεκπεραιώνονται πλέον διάφορες εργασίες (χρήση της λέξης με μια ευρεία έννοια), έχει και αρνητική πλευρά, αρκετά ισχυρή και καθόλου επιφανειακή.
Συγκεκριμένα, οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να φαίνεται πως λειτουργούν για χάρη της επικοινωνίας, όμως στην πραγματικότητα λειτουργούν και επιδρούν εντελώς αντίθετα. Ο άνθρωπος πλέον αρχίζει να θεωρεί πως επικοινωνία εστί το “μοίρασμα” σχολίων και φωτογραφιών μεταξύ των ηλεκτρονικών του φίλων, με τους περισσότερους από αυτούς να μην έχει ειδωθεί ποτέ, έχοντας δει τα πρόσωπα τους μόνο μέσα από την οθόνη του υπολογιστή.
Στοχευμένα το βίντεο αναφέρει την αλλαγή του τρόπου σκέψης, την ανάγκη των ανθρώπων για αυτοπροβολή που ξεπερνά πλέον την ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία και την ωραιοποίηση του προσωπικού προφίλ που επιδιώκει κάποιος, κόβοντας και ράβοντας με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε όλες οι πληροφορίες για το άτομο του να προβάλλονται σύμφωνα με τα δεδομένα που εκείνος θέλει να ορίζει και να προάγει.
Η χρήση των νέων τεχνολογιών έχει αγγίξει τα όρια της “μανίας” και ως ένα βαθμό του καταναγκασμού, μιας και η νέα τεχνολογική εποχή “προστάζει” χρήστες , όρος πίσω από τον οποίο κρύβεται η λέξη καταναλωτές! Αυτή τη λέξη θα χρησιμοποιήσω για να χαρακτηρίσω τη μετάλλαξη της ανθρώπινης ανάγκης για συναναστροφή και επικοινωνία….σε κατανάλωση πληροφοριών αλλά και κατασκευή πληροφοριών προς κατανάλωση τρίτων!
Έτσι γεμίζει ο νους από την ανταλλαγή στοιχείων, δημιουργείται η ψευδαίσθηση της επαφής και της θέσης μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο, φτάνοντας όμως τελικά στο σημείο της συνειδητοποίησης της απόλυτης μοναξιάς, μέσα από μια διαδικασία που σου “χρύσωνε το χάπι” και σε μάθαινε πως να απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο. Μοιάζει σαν ένα φάρμακο με γλυκιά γεύση που το καταναλώνεις συστηματικά γιατί θεωρείς πως σου κάνει καλό, όμως έχεις ξεχάσει να ελέγξεις τα σοβαρά side effects του.
socialpolicy.gr
