To bring Kristeva and Deleuze closer together on the affective dimension, I discuss Kristeva’s Tales of Love and Deleuze’s Logic of Sense and Two Regimes of Madness, showing how Deleuze’s interest in “logic” does not aim at knowledge about reality, but at contingency conditions.
Το ενσώματο υποκείμενο αποτελεί έναν όρο σε μια διαδικασία διασταυρούμενων δυνάμεων (διαισθητικές παρακινήσεις), χωροχρονικών μεταβλητών, τα οποία χαρακτηρίζονται από την κινητικότητα, τη μεταβλητότητα και την παροδική τους υφή. Από αυτή την άποψη, το έργο του Deleuze δεν βασίζεται σε μια διχοτομική αντίθεση των αρσενικών και των θηλυκών θέσεων υποκειμένου αλλά περισσότερο σε μια πολλαπλότητα βιολογικά έμφυλων υποκειμενικοτήτων. Οι διαφορές διαβάθμισης μεταξύ τους σηματοδοτούν διαφορετικές πορείες του γίγνεσθαι σε έναν ιστό ριζωματικών συνδέσεων.
Σωτηρία Γούναρη | Στην παρουσίαση αυτή θα αποπειραθώ να μιλήσω για την παθηματική πτυχή του νομαδισμού, όπως αυτός έχει οριστεί από τους Deleuze και Guattari αλλά και την Rosi Braidotti.
Η έννοια του τόπου στον αρχιτεκτονικό λόγο και πρακτική έχει περιορισθεί σε ερμηνείες που τη συνδέουν με μια φαινομενολογική απόδοση, κύρια ρομαντικής παράδοσης.
Οι κοινωνίες μας ορίζονται ως «πειθαρχικές». Ο λειτουργισμός του Foucault συμπληρώνεται παρατηρεί ο Deleuze, από μια «σύγχρονη τοπολογία»: η εξουσία είναι τοπική διότι δεν είναι ποτέ σφαιρική, αλλά δεν είναι τοπική ή εντοπίσιμη διότι είναι διάχυτη.
Πέτρος Μετάφας Ο Deleuze, σε μια επιστολή γραμμένη το 1977, διατύπωσε ως εξής ένα βασικό σημείο όπου διαφέρει από τον Foucault: ο Deleuze επιλέγει τον…
Πέτρος Μετάφας * Το ερώτημα έχει τεθεί πολλάκις: υπάρχει ‘ενότητα’ στη σκέψη του Foucault; Το πέρασμα, στο έργο του Foucault, από την εμπειρία…
Εισαγωγικές παρατηρήσεις Ο γάλλος φιλόσοφος Ζιλ Ντελέζ είχε διαμορφώσει ήδη,πριν από τη δημοσίευση του «Αντι-Οιδίποδα» και τη συνεργασία του με τον Γκουαταρί, μια συνεκτική…
Μετάφραση: Ελιάνα Καναβέλη Το παρόν κείμενο αποτελεί απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας που έγινε το 1972 μεταξύ των δύο μεταδομιστών φιλοσόφων, του Μισέλ Φουκώ και του Ζιλ…
Gilles Deleuze – Οι κοινωνίες του ελέγχου Μετάφραση/ Απόδοση: Ντούνης Ανδρέας Υποψήφιος Διδάκτορας Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής Πάντειο Πανεπιστήμιο 3. To Πρόγραμμα Η εννοιολόγηση του…
Μετάφραση/Απόδοση Κειμένου: Ντούνης Ανδρέας {…} Οι τύποι των μηχανών ταιριάζουν με ευκολία με κάθε τύπο κοινωνίας – όχι επειδή οι μηχανές καθορίζουν, αλλά επειδή εκφράζουν…
Dionysios Kavvathas* The introduction and reevaluation of the concept of the machine by Deleuze and Guattari is founded on both techno-theoretical presuppositions and affective investments…
Eirini Avramopoulou* Crisis as a concept, as a scream Following Cathy Caruth’s analysis on trauma but also departing from it, in this paper I ask:…
Daniella Angueli* – Η γοητεία της τρέλλας, η διαφορά που καταρρίπτει την επανάληψη Ο Deleuze ανέπτυξε την άποψή του για την τρέλα μέσα σε ένα…
Μετάφραση: Ντούνης Ανδρέας Οι κοινωνίες του ελέγχου έρχονται να αντικαταστήσουν τις κοινωνίες της πειθάρχησης. «Έλεγχος» είναι το όνομα που πρότεινε ως όρο ο Burroughs για…
Μέρος Α: Ιστορικά 1. Ιστορικά O Foucault τοποθέτησε χρονικά τις πειθαρχικές κοινωνίες ανάμεσα στον δέκατο όγδοο και τον δέκατο ένατο αιώνα φθάνοντας στο απώγειο τους…