Το τηλεοπτικό σποτ του Συμβουλίου της Ευρώπης “Start to Talk / Σπάσε την Σιωπή” για την παιδική κακοποίηση στον αθλητισμό

Η Γενική Γραμματεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού συμμετέχουν στην καμπάνια ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και δράσης ενάντια στην παιδική και εφηβική σεξουαλική κακοποίηση «Start to Talk / Σπάσε την Σιωπή» του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στο παραπάνω πλαίσιο μεταγλωττίστηκε και παρουσιάζεται το τηλεοπτικό σποτ για την παιδική και εφηβική σεξουαλική κακοποίηση στον αθλητισμό. Το βίντεο θα προβληθεί ως μήνυμα κοινωνικού περιεχομένου από τα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας, με την έγκριση του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου (ΕΣΡ).

Σύμφωνα με έρευνες περίπου ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρώπη είναι θύματα κάποιας μορφής σεξουαλικής βίας.

Αυτό περιλαμβάνει σεξουαλικά αγγίγματα, βιασμό, σεξουαλική παρενόχληση, έκθεση, παραπλάνηση, εκμετάλλευση στην πορνεία και την πορνογραφία, σεξουαλικό εκβιασμό και διαδικτυακό εκφοβισμό και εξαναγκασμό.

Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται και στον χώρο του αθλητισμού όπου τα παιδιά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών:

• Οι αθλητές καλούνται να επιδείξουν αντοχή σε ψυχολογική και σωματική πίεση όπως και τραυματισμούς.
• Επικρατούν άνισες σχέσεις εξουσίας μεταξύ των προπονητών και των αθλητών.
• Περιστατικά αποσιωπούνται για να αποφευχθούν σκάνδαλα.
• Στον αθλητισμό απαιτείται σωματική επαφή.
• Η ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά γίνεται συχνά ανεκτή, οι διακρίσεις και η ανισότητα των φύλων γίνονται αποδεκτές.
• Ο ανταγωνισμός στον αθλητισμό και πρωταθλητισμό λειτουργεί με ανταμοιβές.
• Επικρατούν συνθήκες πιθανού ρίσκου όπως αποδυτήρια, ντουζ, μεταφορές με ιδιωτικά μέσα και διανυκτερεύσεις εκτός οικογενειακής εστίας.

Το 1/3 των παιδιών θυμάτων σεξουαλικής βίας δεν μιλούν ποτέ. Τα μικρότερα ή παιδιά με αναπηρίες δεν αναγνωρίζουν την σεξουαλική βία και νιώθουν ντροπή και ενοχές. Άλλα παιδιά φοβούνται ότι δεν θα γίνουν πιστευτά ή φοβούνται ότι, εάν μιλήσουν, θα υποστούν αντίποινα ή αρνητικές συνέπειες εκείνα ή η οικογένειά τους, η φήμη ή η καριέρα τους. Επίσης κάποια παιδιά δεν ξέρουν σε ποιόν πρέπει να μιλήσουν, φοβούνται ότι αν μιλήσουν αυτό θα θεωρηθεί αδυναμία την στιγμή που οι αθλητές πρέπει να είναι δυνατοί ενώ άλλα παιδιά πιστεύουν ότι βρίσκονται σε μια πραγματική σχέση με τον θύτη τους.

Ο αθλητισμός πρέπει να γίνει ένα περιβάλλον ενδυνάμωσης και προστασίας για τα παιδιά. Οι ενήλικες οφείλουν να είναι ενημερωμένοι και να αποτρέψουν την κακοποίηση, να προστατεύσουν τα παιδιά και να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της ατιμωρησίας.